In
de godsdienst psychologie is het een bekend gegeven dat ons beeld van
God voor een groot deel gevormd en beïnvloed wordt door onze (pleeg)
ouders en verzorgers. Mijn ouders waren niet altijd bij machte om mij te
beschermen tegen het kwaad in deze wereld. Ook konden zij me niet beschermen tegen het effect dat hun
eigen fouten en tekortkomingen op mij had hoeveel ze ook van mij hielden. In mijn
huidige worsteling met PTSS ben ik er achter gekomen dat mijn
Godsbeeld en daardoor ook en stuk van mijn geloof door pijnlijke ervaringen was
aangetast. Aan Gods enorme diepe liefde heb ik eigenlijk vrijwel nooit
getwijfeld maar wel aan Zijn vermogen en bereidheid om Zijn kinderen te
kunnen beschermen tegen de kwaaddoeners in deze wereld. Ik heb dit
verkeerde beeld nu mogen aanpassen en onderworpen in liefdevolle
gehoorzaamheid aan het onderwijs van Christus. Hij heeft gezegd dat Hij
alle macht in hemel en aarde heeft en Hij is betrouwbaar. Ik kies er daarom voor om Hem te vertrouwen ook als ik het
niet altijd helemaal kan begrijpen. Hoe de almacht van Christus precies te rijmen valt
met zijn geduldig nog verdragen en toelaten van het kwaad in deze wereld en het lijden en pijn ie daardoor wordt veroorzaakt zal ik nooit helemaal
kunnen begrijpen. Waarschijnlijk als Hij me zal uitleggen hoe het in
elkaar steekt zal het zijn als een hoogleraar kwantum mechanica die die
het gedrag van materie en energie met interacties van kwanta op atomaire
en subatomaire schaal beschrijft aan een kind van 4. Ik zou er niets
van begrijpen dus kan ik Hem maar beter gewoon vertrouwen. Tenslotte weet ik dat Hij liefde is en dat Hij nooit iemand kwaad doet. De Bijbel geeft wel een klein beetje uitleg op ons niveau: Petrus in de
context van zijn brief aan de onderdrukte en lijdende kerk licht een
heel klein stukje van de sluier op als hij zegt dat Gods geduld nu nog
verlossing van mensen betekend. Met andere woorden, God en wij met Hem lijden
omwille van de redding van anderen. Paulus licht ook een stukje van de
sluier op door te stellen dat in ons lijden ook toevoegen aan het lijden
van Christus. Hij verteld ons ook dat God alles laat mee werken ten goede en wijst er op dat de komende eeuwige heerlijkheid al ons huidige tijdelijke
lijden goed zal maken. God zelf zal de tranen weg nemen en alles weer herstellen. De auteur van de Hebreeën brief
wijst er ook op dat zelfs Jezus als zoon van God door een stuk lijden gehoorzaamheid
moest leren. Er zit dus ook nog een educatief en karaktervormend element aan het lijden.
Dit betekent niet perse dat God al het lijden wil, integendeel de Bijbel laat zien dat het God diep raakt in Zijn hart als Hij het lijden ziet wat de mensen elkaar aan doen. Hij laat echter wel het
lijden nog toe in deze wereld maar Hij er ook voor dat het meewerkt ten goede
voor wie Hem liefhebben. Dit goede kan soms al zichtbaar worden in dit
leven zoals in het geval van Job en soms komt dit pas in de eeuwigheid zoals bijvoorbeeld in het geval van de velen die om hun geloof als martelaar zijn gestorven.
Like · · Unfollow Post · Share · Promote
Hallo, erg bijzonder, bemoedigend stuk, lees ik hier. Lijden, is niet één van de mooiste onderwerpen, en toch hoort het bij het ware Christenzijn. Ook ik begrijp de dingen, het leed niet, maar ik weet wél, dat de Heere Jezus ver boven het lijden staat.
BeantwoordenVerwijderenEn juist door het lijden, zien we Gods grote kracht in Jezus, en Zijn liefde. Begrijpen doe ik ook niet, als we maar stevig vasthouden aan Hem, Jezus Christus, zodat we met HEM kunnen overwinnen.
En het lijden in de wereld, en in de schepping, laten we alles bij de Heere Jezus brengen, zodat Hij ons zou kunnen gebruiken, als lichtjes in deze donkere wereld. God de Vader heeft ook verdriet van wat Hij allemaal ziet in de wereld.
Ik wens u/jou Gods liefde en kracht door Jezus onze Heer, om u/jou heen, en liefdevolle groet van mij, Esther.